یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی

به خلوت با خیال من تکلم می کنی گاهی

هر آن لحظه که پیدا می شوی از دور مثل من

به ناگه دست و پای خویش را گم می کنی گاهی

چنان دریا ، نا آرام و توفانی تو روحم را

اسیر موجهای پر تلاطم می کنی گاهی

دلم پر می شود از اشتیاق و خواهشی شیرین

در آن لحظه که نامم را صدا می کنی گاهی

همه شعر و غزلهای پر احساس مرا با شوق

تو می خواهی و زیر لب تبسم می کنی گاهی

تو هم مانند من لبریزی از شور جنون عشق

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی

لبهایت طعم سیگار میداد !
و من میدانستم که تو سیگار نمیکشی

دلم خوش بود که یارم با وفا بود/کمی از زندگیش از آن ما بود /ولی افسوس که فکر ما غلط بود که زنگ تفریحش احساس مابود

گفتی
دوستت دارم و
من

به خیابان رفتم.

فضای اتاق

برای پرواز کافی نبود.

میم مشکلات زندگی را که برداریم زندگی شیرین میشود . .

براﮮ کسـﮯ کهـ متوجهـ نبودنتــ نیستــ

پَرپَر بشـﮯ

ولـﮯ وقتـﮯ بعد از یـﮐـ روز دَر به دَرﮮ و دِلواپسـﮯ

بهش میـگـﮯ ، دوستــ دارم

تمــوم چیزﮮ کهـ میشنــوﮮ

یـﮐـ "مِرسـﮯ" خشـﮐــ و خالیــهـ .....!

دَردِ بزرگیهـ

حَســـودي ميكُنـــمــ .!! گــــــــاهــي بـِـــه خـــودمـ

كــِــه هيـــچ كــس انـــدازۀ مـَـــن ..

دوسـتــ نـَــدارد

غـروبـا میون هــفته بر سـر قـبر یه عاشـق
یـه جوون مـیاد مـیزاره گـلای سـرخ شـقایـق
بی صـدا میشکنه بغضش روی سـنـگ قبـر دلدار
اشک میریزه از دو چـشـمش مثل بارون وقت دیدار
زیر لب با گـریه مـیگه : مـهـربونم بی وفایـی
رفتی و نیـسـتی بدونی چـه جـگر سـوزه جـدایی
آخه من تو رو می خواستم اون نجـیـب خوب و پاک
اون صـدای مهـربون ، نه سـکــوت ســرد خــاک
تویی که نگاه پاکت مـرهـم زخـم دلــــم بـود
دیدنـت حـتی یه لـحــظه راه حـل مشکـلـم بود
تو که ریـشه کردی بـا من، توی خـاک بی قراری
تو که گفتی با جـدایی هـیـچ مـیونه ای نداری
پس چـرا تنهام گذاشـتی توی این فـصل ســیاهی
تو عـزیـزترینی اما یه رفیـق نــیـمه راهــی
داغ رفتنـت عـزیـزم خط کـشـیـد رو بـودن مـن
رفتی و دیگـه چـه فایده ناله و ضـجـّه و شیـون
تو سـفر کردی به خـورشـید ،رفتی اونور دقایق
منـو جا گذاشتی اینجا با دلی خـســته و عاشـق
نمـیـخـوام بی تو بمـونم ، بی تـو زندگی حرومــه
تو که پیش من نبـاشـی ، هـمـه چـی برام تمـومه
عاشـق خـسـته و تنها سـر گـذاشـت رو خاک نمناک
گفت جگر گـوشـه ی عـشـقو دادمـش دسـت توای خاک
نزاری تنها بمونـه ، هــمـدم چـشـم سـیـاش باش
شونه کن موهاشو آروم ، شـبا قصـه گو بـراش باش
و غـروب با اون غـرورش نتونسـت دووم بـیـــاره
پاکشـیـداز آسـمـون و جاشـو داد به یـک سـتاره
اون جــوون داغ دیـده با دلـی شـکـسـته از غـم
بوسـه زد رو خـاک یار و دور شد آهسـته و کم کم
ولی چند قدم که دور شد دوباره گـریه رو سـر داد
روشــــو بــر گــردونـــد و داد زد
بـه خـدا نـمــیـری از یاد

دلم شکسته خبر نداری .کاش میدونستم دوسم نداری.همش دوروغ بود وقتی میگفتی.به پای عشقم طاقت میاری
حالا تو رفتی از تو چی مونده.یه قاب عکس یادگاری.وقتی میبینم یادم میوفته.بهم میگفتی تنهام نذاری
کاش میدنستم چشم انتظاره.برای چشماش یه بیقراره.کاش میدونستم براش میمیره.پیش غریبه دلش اسیره
دلم گرفته خبر نداری
دلم گرفته خبر نداری
دلم گرفته خبر نداری

درد دارد وقتي:
همه چيز را ميداني و فکر ميکنند نميداني
و غصه ميخوري که ميداني و ميخندند که نميداني !