قانون تو تنهایی من است و تنهایی من قانون عشق
عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست.
چه قانون عجیبی! چه ارمغان نجیبی و چه سرنوشت تلخ و غریبی!
که هر بار ستاره های زندگیت را با دستهای خود راهی آسمان پر ستاره کنی 
و خود در تنهایی و سکوت با چشمهای خیس از غرور پیوند ستاره ها را به نظاره نشینی
و خاموش و بی صدا به شادی ستاره های از تو گشته جدا دل خوش کنی
و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری…

دنــــــــــیای دســــــــــت ها



از هــــــــــر دنیــــــــــایی بی وفاتــــــــــر استــــــــ



امـــــروز دســــــــــت هایتـــــ را میگیرنــــــــــد



قصــــــــــه عـــــادتـــــ که شــــــــــدی



همــــــــــان دســــــــــت ها را برایتــــــــ تکــــــــــان میدهنـــــد!

خواستن همیشه توانستن نیست،

گاهی داغ بزرگی ست،

که تا ابد بر دلت می ماند...

نه اسمش عشق است،نه علاقه،نه حتی عادت.


حماقت محض است دلتنگ کسی باشی که دلش با تو نیست

دلم

یک بغل شعر میخواهد

یک مشت آغوش آبی آستانت

باران ببارد

لبخند بزنی

نفس بکشم

زیر چتر تو.....

خدایاحال هر چه به آسمان می نگرم

ستارهای نمی یابم

او از این آسمان رفته است

بدانم به کدامین اسمانت رفته است

خوب می دانم وخوب می دانم

که دیگر بر نمی گردد

این را زمانی فهمیدم که می رفت

این را از رفتنش احساس کردم

ولی ای کاش برای یک بار

برای آخرین باربه آسمان بر می گشت

هرچند کوتاه

ای کاش می آمد ومی درخشید

برای لحظه ای
فقط برای لحظه ای

از یک عاشقِ شکست خورده پرسیدم:
بزرگ ترین اشتباه؟
گفت: عاشق شدن
گفتم: بزرگ ترین شکست؟
گفت: شکستِ عشق
گفتم: بزرگ ترین درد؟
گفت: از چشمِ معشوق افتادن
گفتم: بزرگ ترین غصه؟
گفت: یک روز چشم های معشوق رو ندیدن
گفتم: بزرگ ترین ماتم؟
گفت: در عزای معشوق نشستن
گفتم: قشنگ ترین عشق؟
گفت: شیرین و فرهاد
گفتم: زیباترین لحظه؟
گفت: در کنارِ معشوق بودن
گفتم: بزرگ ترین رویا؟
گفت: به معشوق رسیدن
پرسیدم: بزرگ ترین آرزوت؟
اشک توی چشماش حلقه زد و با نگاهی سرد گفت:
مرگ...

و در پاییز عشقمان

نامی از دوست داشتن باقی نماند

چقدر زودگذر بود قصه من و تو

و در آنروز که دست بی رحم تقدیر

درو کرد گندمزار دلهایمان را

و تهی شد همه جا از عطر گل عشق

و در کوچ پرنده های غمگین

در آن کویر آرزو

شاعری دل شکسته و تنها

می نوشت شعری به یاد با هم بودن ها

شعری برای خشکیدن گلهای عشق در مزرعه دوست داشتنها

قطره اشکی به یاد همه خاطره ها ...

اگه تو با من باشی دنیا روعاشق می کنم
                                      عشق وهراسون می کنم شادی روبیدارمی کنم

اگه تو با من باشی مجنون قصه ها می شم
                                    با اسب یال نقره ای لیلی و بی تاب می کنم 
    
اگه تو با من باشی آسمون آبی میشم 
                                با کلی رنگین کمون فدای اون نگات می شم   

اگه تو با من باشی چه احتیاج به گفتنه                    
                           آخه اون صدای تو از همه حرفا  بهتره

اگه تو با من باشی دیگه بی وفایی معنا نداره 
                               دیگه اشک و آه  تو قصه ها جا نداره

اگه تو با من باشی دیگه بهتر از این نمیشه  
                            دیگه غصه  تو دل من جا  نمیشه

اگه تو با من باشی همه دنیام تو می شی
                     پس بمون پیشم اگه دوست داری با من باشی

آمد اما بی صدا خندید و رفت

لحظه ای در كلبه ام تابید و رفت

آمد از خاك زمین اما چه زود

دامن از خاك زمین برچید و رفت

دیده از چشمان من پنهان نمود

از نگاهم رازها فهمید و رفت

گفتم اینجا روزنی از عشق نیست؟

پیكرش از حرف من لرزید و رفت

گفتم از چشمت بیفشان قطره ای

ناگهان چون چشمه ای جوشید و رفت

گفتمش من را مبر از خاطرت

خاطراتش را به من بخشید و رفت ...